Giant Δαχτυλίδι των μαύρων τρυπών
Πάνω στην ώρα για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έρχεται μια νέα εικόνα από ένα δαχτυλίδι - όχι κοσμήματα - αλλά από τις μαύρες τρύπες . Αυτή η σύνθετη εικόνα του Arp 147, ένα ζευγάρι αλληλεπιδρώντων γαλαξιών που βρίσκονται περίπου 430 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, δείχνει ακτίνες Χ από το Chandra της NASA X-ray Observatory (ροζ) και τα οπτικά στοιχεία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (κόκκινο, πράσινο, μπλε) που παράγεται από το Space Telescope Science Institute (STScI) στη Βαλτιμόρη, MD
Arp 147 περιέχει το υπόλειμμα ενός σπειροειδούς γαλαξία (δεξιά), που συγκρούστηκε με το ελλειπτικό γαλαξία στα αριστερά.
Αυτή η σύγκρουση έχει δημιουργήσει ένα διευρυνόμενο κύμα του σχηματισμού των αστεριών που εμφανίζεται ως ένα μπλε δαχτυλίδι που περιέχει σε αφθονία των ογκωδών νεαρών αστέρων. Αυτά τα αστέρια αγώνα μέσα από την εξέλιξη τους σε λίγα εκατομμύρια χρόνια ή και λιγότερο και να εκραγεί ως σουπερνόβα , αφήνοντας πίσω αστέρια νετρονίων και μαύρες τρύπες.
Ένα μέρος από τα αστέρια νετρονίων και μαύρες τρύπες θα έχουν αστέρια σύντροφος, και μπορεί να γίνει φωτεινό πηγές ακτίνων Χ, καθώς τραβάτε στην ύλη από τους συντρόφους τους.
Οι εννέα ακτίνων Χ πηγές διάσπαρτα γύρω από το δαχτυλίδι σε Arp 147 είναι τόσο φωτεινά ότι πρέπει να είναι μαύρες τρύπες, με μάζες που είναι πιθανόν 10 με 20 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.
Μια των ακτίνων X πηγή είναι επίσης ανιχνεύεται στον πυρήνα του γαλαξία κόκκινο στα αριστερά και μπορεί να τροφοδοτείται από μια κακώς-τρέφονται υπερμεγέθη μαύρη τρύπα.
Αυτή η πηγή δεν είναι προφανές σε σύνθετη εικόνα, αλλά μπορεί εύκολα να δει στην ακτινολογική εικόνα.
Άλλα αντικείμενα που δεν σχετίζονται με Arp 147 είναι επίσης ορατές: ένα αστέρι πρώτο πλάνο στην κάτω αριστερή γωνία της εικόνας και ένα κβάζαρ υπόβαθρο, όπως το ροζ πηγή πάνω και αριστερά από το κόκκινο γαλαξία.
Υπέρυθρες παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA και παρατηρήσεις με υπεριώδη Galaxy Evolution Explorer της NASA (GALEX) έχουν ήδη επιτρέψει τις εκτιμήσεις του ρυθμού σχηματισμού των αστεριών στο δαχτυλίδι.
Οι εκτιμήσεις αυτές, σε συνδυασμό με τη χρήση μοντέλων για την εξέλιξη των άστρων δυαδικά επέτρεψαν οι συγγραφείς στο συμπέρασμα ότι το πιο έντονο σχηματισμό αστεριών μπορεί να κατέληξαν περίπου 15 εκατομμύρια χρόνια πριν, στο χρονικό διάστημα της Γης.
Αυτά τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο 1 Οκτ. 2010 τεύχος του The Astrophysical Journal.
Οι συγγραφείς ήταν Σαούλ Rappaport και Alan Levine από το Massachusetts Institute of Technology, David Pooley από Eureka Επιστημονικής και Benjamin Steinhorn, επίσης, από το MIT.
Ένα ζευγάρι αλληλεπιδρώντων γαλαξιών.
Περίπου 430 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.
Ακτίνες Χ από το Chandra X-ray Παρατηρητήριο και οπτικά στοιχεία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.
Περίπου 115.000 έτη φωτός.
Οι ακτίνες Χ είναι φούξια και το οπτικό δεδομένα είναι κόκκινο, πράσινο και μπλε.
Στον αστερισμό Cetus, ορατός στο βόρειο ημισφαίριο.
 |  |
 |  |
 |  |
- Arp 147 περιέχει ένα σπειροειδή γαλαξία (δεξιά), που συγκρούστηκε με έναν ελλειπτικό γαλαξία (αριστερά), πυροδοτώντας ένα κύμα του σχηματισμού των αστεριών.
- Πολλές από αυτές τις νεοσύστατων μεγάλα αστέρια αγωνίστηκε μέσα από τις ζωές τους και έληξε με εκρήξεις σουπερνόβα, μερικοί όπως οι μαύρες τρύπες.
- Ένα δαχτυλίδι από αυτές τις μαύρες τρύπες μπορεί να εξεταστεί υπό το Chandra δεδομένων (ροζ) γύρω από τον σπειροειδή γαλαξία.
Πάνω στην ώρα για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έρχεται μια νέα εικόνα από ένα δαχτυλίδι - όχι κοσμήματα - αλλά από τις μαύρες τρύπες . Αυτή η σύνθετη εικόνα του Arp 147, ένα ζευγάρι αλληλεπιδρώντων γαλαξιών που βρίσκονται περίπου 430 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, δείχνει ακτίνες Χ από το Chandra της NASA X-ray Observatory (ροζ) και τα οπτικά στοιχεία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (κόκκινο, πράσινο, μπλε) που παράγεται από το Space Telescope Science Institute (STScI) στη Βαλτιμόρη, MD
Arp 147 περιέχει το υπόλειμμα ενός σπειροειδούς γαλαξία (δεξιά), που συγκρούστηκε με το ελλειπτικό γαλαξία στα αριστερά.
Αυτή η σύγκρουση έχει δημιουργήσει ένα διευρυνόμενο κύμα του σχηματισμού των αστεριών που εμφανίζεται ως ένα μπλε δαχτυλίδι που περιέχει σε αφθονία των ογκωδών νεαρών αστέρων. Αυτά τα αστέρια αγώνα μέσα από την εξέλιξη τους σε λίγα εκατομμύρια χρόνια ή και λιγότερο και να εκραγεί ως σουπερνόβα , αφήνοντας πίσω αστέρια νετρονίων και μαύρες τρύπες.
Ένα μέρος από τα αστέρια νετρονίων και μαύρες τρύπες θα έχουν αστέρια σύντροφος, και μπορεί να γίνει φωτεινό πηγές ακτίνων Χ, καθώς τραβάτε στην ύλη από τους συντρόφους τους.
Οι εννέα ακτίνων Χ πηγές διάσπαρτα γύρω από το δαχτυλίδι σε Arp 147 είναι τόσο φωτεινά ότι πρέπει να είναι μαύρες τρύπες, με μάζες που είναι πιθανόν 10 με 20 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.
Μια των ακτίνων X πηγή είναι επίσης ανιχνεύεται στον πυρήνα του γαλαξία κόκκινο στα αριστερά και μπορεί να τροφοδοτείται από μια κακώς-τρέφονται υπερμεγέθη μαύρη τρύπα.
Αυτή η πηγή δεν είναι προφανές σε σύνθετη εικόνα, αλλά μπορεί εύκολα να δει στην ακτινολογική εικόνα.
Άλλα αντικείμενα που δεν σχετίζονται με Arp 147 είναι επίσης ορατές: ένα αστέρι πρώτο πλάνο στην κάτω αριστερή γωνία της εικόνας και ένα κβάζαρ υπόβαθρο, όπως το ροζ πηγή πάνω και αριστερά από το κόκκινο γαλαξία.
Υπέρυθρες παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA και παρατηρήσεις με υπεριώδη Galaxy Evolution Explorer της NASA (GALEX) έχουν ήδη επιτρέψει τις εκτιμήσεις του ρυθμού σχηματισμού των αστεριών στο δαχτυλίδι.
Οι εκτιμήσεις αυτές, σε συνδυασμό με τη χρήση μοντέλων για την εξέλιξη των άστρων δυαδικά επέτρεψαν οι συγγραφείς στο συμπέρασμα ότι το πιο έντονο σχηματισμό αστεριών μπορεί να κατέληξαν περίπου 15 εκατομμύρια χρόνια πριν, στο χρονικό διάστημα της Γης.
Αυτά τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο 1 Οκτ. 2010 τεύχος του The Astrophysical Journal.
Οι συγγραφείς ήταν Σαούλ Rappaport και Alan Levine από το Massachusetts Institute of Technology, David Pooley από Eureka Επιστημονικής και Benjamin Steinhorn, επίσης, από το MIT.
| ||||||||||||||||||||||||||||
.gif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου